قراردادهای دوجانبه

خریداران ( در حال حاضر صنایع با دیماند بالای 5 مگاوات ) و فروشندگان مجاز ( بخش خصوصی) به انجام معاملات دو جانبه هستند. اگرچه معاملات باید توسط بهره بردار مستقل سیستم تصویب شود ، اما طرفین قراردادهای دوجانبه در مذاکره درباره قیمت ها و کمیت ها آزاد هستند. باید توجه نمود که بیشتر این معاملات براساس قراردادهای بلند مدت (معمولاً یکساله) است. فقط فروشندگان و خریداران مجاز می توانند در فضای قراردادهای دو جانبه تجارت کنند. بازار و بهره بردار مستقل سیستم قدرت اطلاعاتی را که باید بین طرفین قرارداد دو جانبه منتقل شود (بجز قیمت) دریافت می کنند.

حجم ظرفیتی که به صورت دوجانبه فروخته می شود ، در فرآیند تسویه بازار روز قبل از منحنی های مناقصه فروشندگان حذف می شود. در حقیقت ، بخشی از ظرفیتی که بصورت دوجانبه فروخته شده است ، جزء اولین اولویتهایی است که در مسئله برنامه ریزی روزانه بازار به نیروگاه ها اختصاص می یابد. برای انجام این کار ، قیمت پیشنهادی مربوط به این بخش از برق بدون توجه به قیمتی که نیروگاه ارائه داده اند ، صفر تنظیم می شود. خریداران همچنین برای ظرفیتی که به صورت دو جانبه خریداری کرده اند ، مجبور به پرداخت هزینه انرژی به مالک شبکه نمی باشند لیکن سایر هزینه های دیگر از قبیل حق ترانزیت را به مالک شبکه پرداخت خواهند نمود.